یخچال زواره

یخ در بهشت

عطش حاصل از کار در داغی تابستان یک شهر کویری را چیزی جز نوشیدن یک لیوان آب خنک نمی‌تواند برطرف کند؛ اما به دست آوردن یک جرعه خنک از مایه حیات در شهری کویری آن هم در زمانه‌ای که برق و یخچال‌های امروزی وجود نداشته چگونه ممکن است؟

انسان همواره برای رفع مشکلاتش راه‌هایی می‌اندیشد و دست به کارهایی می‌زند که حقیقتا اعجاب‌انگیز است.

چگونه باید سرمای استخوان‌سوز شب‌های زمستانی کویر را برای گذران تابستان‌های پرحرارت ذخیره کرد؟

یخچال تاریخی شهر زواره که به گفته اهالی، ساخت آن به دوران سلجوقیان باز می‌گردد از خلاقیت انسان‌های گذشته سرچشمه می‌گیرد؛ سازه‌ای حیاتی برای مردمان سخت‌کوش و صبور کویر.

اما اینکه مردم صبور کویر چگونه یخ به دست می‌آوردند تا در یخچال خشتی و گلی برای بهشتی سپری کردن روزهایی ذخیره کنند که خورشید درخشان‌تر و گرمابخش‌تر از باقی سال بر سرشان می‌تابیده خود داستان جالبی دارد.

در کنار یخچال گودالی وجود داشت که در زمستان با آب باران یا به صورت دستی پر می‌شد در طول شب آب در داخل گودال یخ ‌میزد و هنگام صبح، یخ‌ها به درون یخچال برده می‌شد تا با لایه‌ای از کاه پوشانده شود. مردم این کار را در طول تمام زمستان انجام می‌دادند تا در تابستان‌های کویر آبی به خنکای آب بهشت بنوشند.

به راستی که لذت بخش است تماشای چنین سازه‌هایی که اراده، همت و خلاقیت گذشتگانمان را به یادمان می‌آورد.

اگر دلتان می‌خواهد این یخچال تاریخی را ببینید، مژده‌ای برایتان دارم؛ با سفر به زواره گویی مسافر زمان هستید زیرا مسیری که برای رسیدن به یخچال طی می‌کنید مانند یک موزه است حسینیه بزرگ و کوچک، بازار، خانه رودابه، مسجد جامع، خانه هشت بهشت، منار، قلعه سنگ بست تمام این بناهای زیبا را علاوه کنید به کوچه‌های پیچ در پیچ زیبا که کمترین قدمتشان به قاجار باز می‌گردد.

تاریخ دوستان، معماران، عکاسان و تمام کسانی که به ایرانی بودنتان مفتخرید دعوتید به تماشا و لذت بردن، تشریف بیاورید و خاطره بسازید.